Een gedurfde homo geniet van zichzelf in de buitenlucht op het strand, zich niet bewust van potentiële toeschouwers. Zijn openbare zelfgenoegzaamheid escaleert tot een razende, waardoor het strand een homospeeltuin wordt.
Helemaal alleen op een zonnige dag op het strand besluit een jonge homoseksuele man zich over te geven aan wat zelfgenoegzaamheid. Het zand onder zijn tenen, de zeebries op zijn huid en de sensatie van betrapt te worden, voegen een extra laag opwinding toe aan zijn solosessie. Hij heeft een visie van pure extase, zijn hand beweegt ritmisch over zijn geharde lid, elke slag brengt hem dichter bij de rand. De zilte lucht en het geluid van golven die tegen de kust botsen, voeden alleen zijn opwinding. Zijn lichaam spant zich, zijn ademhaling raakt als hij een hoogtepunt nadert. De aanblik van zijn vrijlating, de streep in het wit, het wit, een teintale tement is zijn eigen genot. Dit is een remming van plezier tussen een rauwe homoseksuele expositie, de blostimulatie van de rauwe expositie, en de rauwheid van de mast, waardoor de expositie alleen maar verstijd wordt.
