Ως υποτακτική υπηρέτρια, γονατίζω μπροστά στον Σατανά, ο ανδρισμός του ένα ιερό έμβλημα. Χαϊδεύω και λατρεύω, το μικρό, φυσικό μου στήθος απογυμνωμένο, βυθισμένο στην έκσταση της λατρείας και της ηδονής.
Ως αφοσιωμένος υπηρέτης, βρίσκομαι μαγεμένος από τη δύναμη και τη γοητεία του ανδρισμού του Σατανά.Η αρρενωπότητά του είναι αναμφισβήτητη και δεν μπορώ παρά να ποθώ το άγγιγμά του.Κάθε φορά που σηκώνεται, Τον ελκύω, λαχταρώντας να τον προσκυνήσω και να τον υπηρετήσω με όλο μου το είναι.Τα χέρια μου εξερευνούν με λαχτάρα το ιερό του όργανο, νιώθοντας κάθε εκατοστό του πάχους και του μήκους του.Η θέα του ευχαριστεί την αφέντρα μου, που παρακολουθεί από πάνω, με τα μάτια της γεμάτα πόθο.Συμπλέκεται, τα χέρια της συναντούν τα δικά μου σε μια κοινή πράξη λατρείας.Χαϊδεύουμε και χαϊδευόμαστε μαζί, με την ηδονή μας να καθρεφτίζει η μία την άλλη.Τα δωμάτια γεμίζουν με τα βογκητά μας και τους ρυθμούς μας.Η κινητικότητα μας χάθηκε μέσα στα εκστασιασμένα κορμιά μας, καθώς μοιραζόμασταν στον χορό μας.Αυτός είναι απεριόριστος.Ο τρόπος λατρείας μας είναι απεριποίητος, ο τρόπος ζωής μας είναι αβάσταχτος.
